تابستان 72با تشویق سن سی بهادران وارد کیوکوشین کاراته شده و پس از شناخت سوسای اویاما، عاشق این رشته گردید و روحش از کیوکوشین شعله ور شد. خواب و خیال فوتبالیست شدن از ذهنش پر کشید و کفش هایش را آویزان کرد. او عاشق ورزش رزمی شده بود و عاشقانه پا در باشگاه می گذاشت، او می گوید وقتی در فوتبال گل می زدم از شدت خوشحالی به آسمان می پریدم و سر از پا نمی شناختم وقتی خوشحالی مربی ام را می دیدم سر مست بودم از اینکه او را شاد کرده ام ولی وقتی اولین قطرات عرق در باشگاه روی پیشانی ام دوید و اولین ضربه را خوردم حسی مثل پرواز داشتم حسی که مال خودم بودم … کیوکوشین بدنش را آبدیده کرده ، اندیشه های استاد اویاما، مردی که از جنس زمان بود ذهنش را همچون خودش به دامن طبیعت به انتهای کهکشان ها و به اعماق تاریک درون انسان ها برد.
او درباره ی این حس می گوید، در آن شور و حال جوانی هر قدمی که در ورزش رزمی بر می داشتم انتهای جدیدی از دنیای نو، بر من گشوده می شد و یک لذت سیری همه ی وجودم را فرا می گرفت چندین ساعت تمرین، مبارزه، ساعت ها فکر و مطالعه پیرامون دلیل پیدایش هنر رزمی و … کار روزانه ی او بود دیگر سالنی در شهر نبود که عرق های تنش را حس نکرده باشد.
روز و شب تمرین در این رشته را یکی از اصول زندگی قرار داده بود. او به دنبال حرکات جدید و نو بود. بسیاری از شب ها که مردم در خواب ناز بودند در حالیکه نگاهش به ستارگان آسمان کویری قم بود با تبسم می دوید … آری … صدا… صدای گام های او بود که در سکوت شب به گوش می رسید.
یکسال از ورودش به کیوکوشین نگذشته بود که ضربات مشتش و تنوع حرکات بدن او از دروازه ی شهرها گذشت.با تلاش اوسن سی بهادران وارد قم گردید و کیوکوشین کاراته وارد مرحله ی جدیدی در این شهر کویری شد. روح طغیانگر و سیری ناپذیر او و اشتیاقش برای نوآوری باعث شد به دنبال تکنیک های جودو برود. در کنار استاد رسولی گوشه ای از تکنیک های جودو را فرا گرفت پس از آن سراغ تمرینات آیکیدو رفت و سپس وارد رشته کن دو شد.
تحت نظارت استاد کرمیار به یادگیری این هنر پرداخت. حضور یکماهه استاد آراباجیکسی رئیس فدراسیون کن دو بلغارستان فرصت خوبی بود تا ایشان بتواند سطح معلومات خود را بالا ببرد.دژبان مرکز ارتش نقطه آغاز همکاری با نیروهای مسلح بود تا هنر کن دو در این نیرو به نمایش درآید در ادامه یگان ویژه نیروی انتظامی با تیز بینی جناب سرهنگ بابائی در اختیار کن دو قرار گرفت. با شروع سبک مولتی کامبت در سال 82 و تمرینات گسترده این سبک دریچه تازه ای به سوی هنرهای رزمی گشوده گردید او با اقتدار به دنبال اثبات ایران قدرتمند در هنرهای رزمی بود، باید به دنیا ثابت می کرد که ایرانی مثل همیشه برترین است و این تازه آغاز یک راه طولانی بود. ترکیب سبک باشگاهی و حفاظت شخصی برای اولین بار در دنیا در مولتی کامبت ظهور کرد این سبک آمیزه ای از بهترین های هنرهای رزمی و دفاع شخصی حفاظتی بود ،در سال1385 به فرماندهی انتظامی تهران بزرگ برای تشکیل و آموزش گروهان ضربت فراخوانده شد.سردار باطنی و سردار طلایی از حامیان آموزش و جناب سرهنگ صدوقی مشوق ایشان شدند تا یکی از بهترین سبکها در فرماندهی انتظامی مشغول به آموزش شود. مرکز انتظام پلیس پیشگیری ناجا جهت آموزش نفرات شرکت های حفاظتی خود توسط جناب سرهنگ حسینی از استاد راستینه کمک گرفت و در سال 1386 برای اولین بار فستیوال بزرگ دفاع شخصی و هنرهای رزمی توسط این سبک و مرکز انتظام در سالن شهید افراسیابی برگزار گردید. یک اقدام نو و بی نظیر . در گذشته سبک های زیادی ابداع شده و میشوند ولی همگی رزم باشگاهی هستند و تاکید چندانی بر امنیت روحی و روانی خانواده نداشتند. سبک مولتی کامبت با افکار بلند خود خانواده ها را از بعدجسمانی،روحی،روانی و امنیتی آرامش داده و برای هر سن و سال و هر رده آموزش های خاصی را تدارک دیده است.تنوع استایل ها و حضور اساتید دانشگاهی و علمی و روانشناسان برتری خاصی به این سبک داده است.